Socjalizm zawsze dzielnie walczy z trudnościami, które sam stwarza. Unia Europejska wtrąciła się w działanie rynku medycznego i po roku zaczyna się martwić, czy rynek to przetrwa. Bo miało być pięknie: nowe regulacje, które „podniosą renomę UE” i „ułatwią dostęp” — a tu masz... Rynek się nie słucha, agencje certyfikujące nie przechodzą nowej weryfikacji i nie wiadomo, co to będzie — czy „łańcuch dostaw wyrobów medycznych” przetrwa ten eksperyment.
Moje ulubione zdanie, prawdziwa perełka:
„Wspieraniem i koordynacją systemu regulacyjnego zajmują się trzy odrębne dyrekcje generalne Komisji – DG GROW, DG SANTE i DG JRC. Nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób dyrekcje te będą ze sobą współpracować.”
Takie nasze nieporadne biurokratyczne słodziaki... Aż się serce kraje.
A na deser mistrz ciętej riposty, mój niezawodny adwersarz, Stanislav Polčák próbował się odnieść do mojej wypowiedzi — ze zwykłym dla niego brakiem zrozumienia. Stwierdził, że jego rodzice z nostalgią wspominają komunę, kiedy to wszystkiego brakowało i on wątpi, żeby w Polsce było inaczej... (sic !) Być może czescy tłumacze zawiedli, a być może koncentracja posła Polčáka. Chciałem mu pomóc zrozumieć, ale chłopina wydygał, że mu może wytknę, jak to nie umiał powiedzieć, czym zajmuje się jedna z unijnych agencyj, twierdząc przed chwilą z mównicy, że wstyd takich rzeczy nie wiedzieć. Więc na wszelki wypadek nie przyjął ode mnie pytania w ramach „błękitnej karty”...
Brawo Polčák, brawo Unia Europejska !
Polecam przeczytać tę interpelację, o której tu dyskutowaliśmy. Długa nie jest, a można poczuć klimat. :) Łącze, jak zawsze, poniżej.
____________________
[TEKST WYSTĄPIENIA]: To zapytanie to jest prawdziwy wehikuł czasu. Jak czytam te zatroskane pytania: jak to będzie, czy na pewno łańcuch dostaw artykułów medycznych przetrwa naszą kolejną regulację, to przypominają mi się jeszcze zebrania naszej partii komunistycznej, które pamiętam z dzieciństwa, jak to co roku mędrcy komunistyczni spotykali się, żeby zastanawiać się, jak w tym roku sprawnie przeprowadzić zbiory — a potem i tak wszystko wywalało się, dlatego że brakowało sznurka do snopowiązałki. Gdzie indziej, w innych krajach, jeszcze wtedy na normalnym w miarę Zachodzie, nie było mędrców obradujących nad sznurem do snopowiązałki i sznur do snopowiązałki zawsze był. A u nas — nie było.
I teraz również: mieliśmy dostatek artykułów medycznych, nikomu ich nie brakowało, no to Unia Europejska postanowiła to uregulować i teraz będziemy się martwić, czy się z tym wszystkim wyrobimy, czy nam się wszystko nie pozawala, bo mamy trzy dyrekcje, które ze sobą nie wiadomo jak będą współpracować, więc może powołajmy czwartą, która będzie koordynować ich działanie, a potem piątą, która zajmie się ich unifikacją. Taką właśnie drogą idzie Unia Europejska. Tak że myślę, że nasz tekturowy Altiero Spinelli w holu budynku w Brukseli pręży się z dumy, jak widzi, w jakim kierunku poszła ta organizacja, która była założona jako narzędzie do wolnego handlu i znoszenia regulacji, a stała się naprawdę kolejną Międzynarodówką Komunistyczną.
____________________
Interpelacja: wdrożenie rozporządzenia w sprawie wyrobów medycznych oraz rozporządzenia w sprawie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro http://www.europarl.europa.eu/doceo/document/O-8-2018-000085_PL.html?redirect
